Post by NFP on Feb 13, 2006 13:04:26 GMT 1
G3KA4 oraz G3A3
Kraj: Niemcy
Kaliber: 7.62mm NATO
Zasada dzia³ania: odrzut zamka pó³swobodnego
Waga: 4.5kg
D³ugoœæ: 1023 mm
D³ugoœæ lufy: 450 mm
Magazynek: pude³kowy 20 naboi
Historia tego karabinu siêga opracowania MP-44 - karabinu lat 2 wojny œwiatowej - jego konstruktorzy po wojnie znaleŸli schronienie w Hiszpanii i tam kontynuowali prace nad nimi - po paru latach powsta³ CETME mod.A. Strzela³ on jeszcze nabojem poœrednim 7.92. Podczas lat 50 wesz³a do wszystkich pañstw zachodnioeuropejskich jako przepisowa amunicja 7.62x51 (okreœlana w skrócie jako 7.62 NATO). Wiêkszoœæ pañstw doœæ szybko przesz³a na nowy kaliber - belgijski FAL, amerykañski M-14 tak¿e hiszpañski CETME mod.B. Republika Federalna Niemiec nie mog³a byæ gorsza, ale za wszelk¹ cenê Niemcy chcieli produkowaæ broñ dla siebie. Pierwszy by³ FAL - Niemcy kupili parêset egzemplarzy w roku 1956, ale Niemcy chcieli produkowaæ sami broñ dla siebie - próbowali kupiæ licencje - Belgowie odmówili sprzeda¿y. ¯eby nie szukaæ za daleko - armia Niemiecka podsunê³a pomys³ na kupno licencji na produkcjê hiszpañskiej konstrukcji. Hiszpanie zgodzili siê i CETME mod. A zacz¹³ byæ produkowany w nowo powsta³ej HK w Oberndorfie. Oczywiœcie spece musieli usprawniæ projekt, tak, ¿e wszed³ on do uzbrojenia dopiero na prze³omie lat 50 i 60. Dosta³ on oznaczenie G-3. Trzeba zaznaczyæ, ¿e tylko z niewielkimi modyfikacjami u¿ywano go do 1995 roku (Bundeswehra) a nawet po dzieñ dzisiejszy (Grecja, Iran, Meksyk), a tak¿e na jego planach powsta³o wiele modeli broni. Nie jest tajemnic¹, ¿e bez G-3 HK nie utrzyma³oby siê na rynku - przecie¿ MP-5, MP-33, HK-21, G-3SG1, PSG-1 s¹ odmianami G-3 przeznaczonymi do ró¿nych celów. Wielk¹ popularnoœæ zapewni³o mu prostota , ³atwoœæ i niewielka cena produkcji (w porównaniu z konkurentami (FAL i M-14). G-3 by³ produkowany do roku 2001, ale wersje samopowtarzalne przeznaczone do celów sportowych s¹ produkowane nadal (HK-41, HK-91). Jest to broñ dzia³aj¹ca na zasadzie odrzutu zamka pó³swobodnego, którego spowolnieniem zajmuj¹ siê dwie rolki (system ten zosta³ opracowany przez in¿ynierów Mausera (m.in Vorglimler) podczas 2 Wojny Œwiatowej, którzy w 1945 znaleŸli siê w CETME), które rozsuwaj¹ siê, gdy ciœnienie gazów prochowych zmaleje do bezpiecznego poziomu, pozwalaj¹c zamkowi na cofniêcie siê do oporu. Mo¿e on strzelaæ ogniem ci¹g³ym i pojedynczym. Komora zamkowa jak i wiele czêœci jest wykonanych ze stali co niestety odbija siê na wadze. W po³owie lat 60 pojawi³y siê wersje G-3A3 i G-3A4, które siê charakteryzowa³y tym, ¿e mia³y perforowan¹ os³onê lufy i inne przyrz¹dy celownicze. Przy czym wersja A4 jest wersj¹ A3 z teleskopow¹ kolb¹. Istnieje jeszcze wersja G-3KA4 która ma trochê krótsz¹ lufê (o 130mm). Ka¿da wersja oprócz krótkiej mo¿e byæ wyposa¿ona w dwójnóg, celownik optyczny, bagnet. DŸwignia zamka jest z lewej strony, nie porusza siê podczas strza³u i sk³ada siê gdy potrzeba. Za celownik s³u¿y muszka i szczerbinka z nastawami na 100, 200, 300 i 400 metrów. Z G-3 mo¿na miotaæ granaty nasadkowe zarówno œlep¹ jak i ostr¹ amunicj¹, HK opracowa³o swój model pu³apki na ostre pociski. Nakrêca siê j¹ zamiast t³umika p³omieni. Do celowania granatami u¿ywa siê oddzielnego celownika.
