Post by NFP on Feb 9, 2006 10:04:06 GMT 1
Kraj: Hiszpania
Dane odnosz¹ siê do modelu "B"
Kaliber: 7.62x51 mm o zmniejszonym ³adunku miotaj¹cym; tak¿e 7.62x51mm NATO
Zasada dzia³ania: odrzut zamka pó³swobodnego
D³ugoœæ: 1015 mm
D³ugoœæ lufy: 450 mm
Waga: 4.4 kg
SzybkostrzelnoϾ: 550 - 600 rpm
Magazynek: 20 lub 30 nabojowe
Nied³ugo po powstaniu CETME (Centrum badañ nad materia³ami specjalnymi - biuro konstrukcyjne broni) dzisiaj znane jako Empresa National Santa Barbara w roku 1949 do pracy w niej zosta³ zaproszony niemiecki konstruktor Ludwig Vorgrimler - niemiecki konstruktor podczas wojny pracuj¹cy w zak³adach Mauser Werke i odpowiedzialny miêdzy innymi za projekt Stg.45 (M). Karabin ten nie ujrza³ nigdy œwiat³a dziennego, ale pos³u¿y³ za podstawê do konstrukcji i produkcji ca³ej rodziny broni CETME a co za tym idzie - ca³ej rodziny Heckler & Koch, które to pocz¹wszy od roku 1957 od modelu G3 opiera³y swoje konstrukcje o w³aœnie licencjonowane karabiny CETME. To w³aœnie Vorgrimler jeszcze w zak³adach Mausera opracowa³ ten s³ynny zamek opóŸniany przez dwie rozsuwaj¹ce siê rolki. Karabin w zak³adach CETME chciano zbudowaæ do nowo skonstruowanego naboju 7.92x40mm który by³ o tyle ciekawy, ¿e pocisk mia³ wykonany z aluminium. Karabin stworzono, i okaza³o siê, ¿e jest ca³kiem w porz¹dku, tylko odrzucono nabój na korzyœæ 7.62x51mm CETME, ale jeszcze nie ten standardu NATO, tylko nabój te¿ skonstruowany w CETME specjalnie do tego modelu. Nabój ten charakteryzowa³ siê bardzo lekkim pociskiem, oraz ma³¹ iloœci¹ ³adunku miotaj¹cego (przy lekkim pocisku nie potrzebowali go du¿o). Karabin wszed³ do produkcji w roku 1956 i zosta³ przepisowo przyjêty na stan armii rok póŸniej. Model ten nazwany po prostu CETME Model A by³ produkowany nied³ugo - bo do roku 1958, kiedy to wprowadzono model B - g³ówn¹ zmian¹ by³o to, ¿e ten model móg³ strzelaæ dwoma rodzajami naboi - 7,62x51 CETME oraz 7,62x51 NATO gdy wymieniono zamek oraz sprê¿ynê powrotn¹ na mocniejsz¹. W roku 1964 powsta³ model C, który zosta³ zaprezentowany i w efekcie tego przyjêty przez Hiszpañsk¹ Armiê, Lotnictwo oraz Marynarkê. Model C strzela³ ju¿ tylko standardowym nabojem NATO oraz mia³ o wiele lepsze przyrz¹dy celownicze, które wypar³y stare otwarte - Mauserowskiego typu, co wiêcej wprowadzono drewniane elementy zamiast stalowych (obni¿enie wagi) oraz ulepszono wyci¹g ³usek, który teraz nie powodowa³ rwania ³usek w z³ych warunkach klimatycznych. T¹ wersjê produkowano dosyæ d³ugo bo od 1964 do 1976 roku. W tym roku zaprzestano, a cztery lata póŸniej zaczêto produkowaæ kolejn¹ wersjê - tym razem L która od poprzednich ró¿ni³a siê tym, ¿e by³a przystosowana do naboju poœredniego 5,56x45mm. Wszystkie te modele by³y zbudowane w oparciu o zasadê odrzutu zamka pó³swobodnego wymyœlon¹ przez Vorgrimlera, gdzie opóŸnianie odrzutu uzyskiwano przez dwie rozsuwaj¹ce siê na boki rolki. Rolki pozwalaj¹ zamkowi cofn¹æ siê gdy ciœnienie gazów prochowych w lufie jest dostatecznie niskie. Ka¿dy z tych modeli strzela z zamka zamkniêtego. Wojskowe wersje mog¹ strzelaæ ogniem pojedynczym oraz ci¹g³ym, natomiast dopuszczone na rynek cywilny s¹ ograniczane tylko do ognia pojedynczego. Komora zamkowa tak jak i sekcja mechanizmu spustowego s¹ wykonane ze stali. Wszystkie modele do roku 1964 mia³y integralny dwójnóg, który sk³ada³ siê pod lufê, ale od modelu C zrezygnowano z tego na rzecz uniwersalnego od³¹czanego dwójnogu. Wszystkie modele mia³y sta³¹ drewnian¹ kolbê oraz sk³adan¹ r¹czkê transportow¹. Od modelu C przekonstruowano t³umik p³omienia, by za jego pomoc¹ mo¿na by³o wystrzeliwaæ granaty nasadkowe. Do tej broni wykorzystywano magazynki proste, pude³kowe o pojemnoœci 20 oraz 30 naboi.
Dane odnosz¹ siê do modelu "B"
Kaliber: 7.62x51 mm o zmniejszonym ³adunku miotaj¹cym; tak¿e 7.62x51mm NATO
Zasada dzia³ania: odrzut zamka pó³swobodnego
D³ugoœæ: 1015 mm
D³ugoœæ lufy: 450 mm
Waga: 4.4 kg
SzybkostrzelnoϾ: 550 - 600 rpm
Magazynek: 20 lub 30 nabojowe
Nied³ugo po powstaniu CETME (Centrum badañ nad materia³ami specjalnymi - biuro konstrukcyjne broni) dzisiaj znane jako Empresa National Santa Barbara w roku 1949 do pracy w niej zosta³ zaproszony niemiecki konstruktor Ludwig Vorgrimler - niemiecki konstruktor podczas wojny pracuj¹cy w zak³adach Mauser Werke i odpowiedzialny miêdzy innymi za projekt Stg.45 (M). Karabin ten nie ujrza³ nigdy œwiat³a dziennego, ale pos³u¿y³ za podstawê do konstrukcji i produkcji ca³ej rodziny broni CETME a co za tym idzie - ca³ej rodziny Heckler & Koch, które to pocz¹wszy od roku 1957 od modelu G3 opiera³y swoje konstrukcje o w³aœnie licencjonowane karabiny CETME. To w³aœnie Vorgrimler jeszcze w zak³adach Mausera opracowa³ ten s³ynny zamek opóŸniany przez dwie rozsuwaj¹ce siê rolki. Karabin w zak³adach CETME chciano zbudowaæ do nowo skonstruowanego naboju 7.92x40mm który by³ o tyle ciekawy, ¿e pocisk mia³ wykonany z aluminium. Karabin stworzono, i okaza³o siê, ¿e jest ca³kiem w porz¹dku, tylko odrzucono nabój na korzyœæ 7.62x51mm CETME, ale jeszcze nie ten standardu NATO, tylko nabój te¿ skonstruowany w CETME specjalnie do tego modelu. Nabój ten charakteryzowa³ siê bardzo lekkim pociskiem, oraz ma³¹ iloœci¹ ³adunku miotaj¹cego (przy lekkim pocisku nie potrzebowali go du¿o). Karabin wszed³ do produkcji w roku 1956 i zosta³ przepisowo przyjêty na stan armii rok póŸniej. Model ten nazwany po prostu CETME Model A by³ produkowany nied³ugo - bo do roku 1958, kiedy to wprowadzono model B - g³ówn¹ zmian¹ by³o to, ¿e ten model móg³ strzelaæ dwoma rodzajami naboi - 7,62x51 CETME oraz 7,62x51 NATO gdy wymieniono zamek oraz sprê¿ynê powrotn¹ na mocniejsz¹. W roku 1964 powsta³ model C, który zosta³ zaprezentowany i w efekcie tego przyjêty przez Hiszpañsk¹ Armiê, Lotnictwo oraz Marynarkê. Model C strzela³ ju¿ tylko standardowym nabojem NATO oraz mia³ o wiele lepsze przyrz¹dy celownicze, które wypar³y stare otwarte - Mauserowskiego typu, co wiêcej wprowadzono drewniane elementy zamiast stalowych (obni¿enie wagi) oraz ulepszono wyci¹g ³usek, który teraz nie powodowa³ rwania ³usek w z³ych warunkach klimatycznych. T¹ wersjê produkowano dosyæ d³ugo bo od 1964 do 1976 roku. W tym roku zaprzestano, a cztery lata póŸniej zaczêto produkowaæ kolejn¹ wersjê - tym razem L która od poprzednich ró¿ni³a siê tym, ¿e by³a przystosowana do naboju poœredniego 5,56x45mm. Wszystkie te modele by³y zbudowane w oparciu o zasadê odrzutu zamka pó³swobodnego wymyœlon¹ przez Vorgrimlera, gdzie opóŸnianie odrzutu uzyskiwano przez dwie rozsuwaj¹ce siê na boki rolki. Rolki pozwalaj¹ zamkowi cofn¹æ siê gdy ciœnienie gazów prochowych w lufie jest dostatecznie niskie. Ka¿dy z tych modeli strzela z zamka zamkniêtego. Wojskowe wersje mog¹ strzelaæ ogniem pojedynczym oraz ci¹g³ym, natomiast dopuszczone na rynek cywilny s¹ ograniczane tylko do ognia pojedynczego. Komora zamkowa tak jak i sekcja mechanizmu spustowego s¹ wykonane ze stali. Wszystkie modele do roku 1964 mia³y integralny dwójnóg, który sk³ada³ siê pod lufê, ale od modelu C zrezygnowano z tego na rzecz uniwersalnego od³¹czanego dwójnogu. Wszystkie modele mia³y sta³¹ drewnian¹ kolbê oraz sk³adan¹ r¹czkê transportow¹. Od modelu C przekonstruowano t³umik p³omienia, by za jego pomoc¹ mo¿na by³o wystrzeliwaæ granaty nasadkowe. Do tej broni wykorzystywano magazynki proste, pude³kowe o pojemnoœci 20 oraz 30 naboi.
