Post by NFP on Feb 12, 2006 15:27:33 GMT 1
Kraj: Zwi¹zek Radziecki
Dane odnosz¹ siê do modelu 40
Kaliber: 7.62x54 mm R
Zasada dzia³ania: Odprowadzanie gazów prochowych z lufy
Masa: 3,90kg
D³ugoœæ: 1226 mm
D³ugoœæ lufy: 625 mm
Waga: 3.85 kg
Prêdkoœæ wylotowa: 840 m/s
Magazynek: 10 naboi
Zasiêg efektywny: do 500 metrów
SWT jest skrótem od Samozaradnaja Wintowka Tokarewa czyli Karabin samopowtarzalny konstrukcji Tokariewa. Plany tego karabinu datowane s¹ na koniec I wojny œwiatowej, ale konstrukcja by³a tyle testowana i ulepszana, ¿e armia dosta³a go w rêce dopiero w roku 1938 (od tego oznaczenie). Karabin ten korzysta³ z wczeœniejszych prób i testów takich modeli jak konstrukcja Fedorova czy AWS-36. Ogólnie SWT jest niczym innym jak poprawionym AWS-em sygnowanym nazwiskiem Fiodfora Wasilijewicza Tokariewa. Karabin ten dosta³ priorytet (po PPSh-41) w produkcji a to z tego wzglêdu, ¿e w³adze chcia³y wyposa¿yæ w nie ¿o³nierzy, którzy narzekali na Mosin-Naganty 1891/30. Do zakoñczenia wojny wyprodukowano od miliona do dwóch (ró¿ne Ÿród³a ró¿nie podaj¹) egzemplarzy, w tym oko³o 50 tysiêcy ze specjalnymi szynami do monta¿u optyki. Na temat tej broni kr¹¿¹ sprzeczne opinie, podczas wojny wojska pañstw osi wrêcz ba³y siê tej broni, twierdz¹c, ¿e jest to nowa jakoœæ w uzbrojeniu, przez co by³y one czêsto zabierane jako trofea, czy nawet u¿ywane zamiast standardowej broni. Natomiast ¿o³nierze radzieccy uwa¿ali j¹ za zawodn¹, sk³onn¹ do czêstych zaciêæ i zbyt skomplikowan¹... ¯ycie pokaza³o, ¿e dobrze utrzymana SWT-40 jest o wiele lepsza od poprzedników. Elitarna gwardia radziecka wiedzia³a jak u¿ywaæ tej broni, i w ich rêkach spisywa³a siê nadzwyczaj dobrze. Po wojnie wiêkszoœæ SWT zosta³o wycofane z jednostek liniowych i przetransportowane do magazynów jako rezerwa. Du¿o z nich w latach 50, 60 i 70 by³a wyprzedawana jako nadwy¿ki wojskowe cywilom (najczêœciej myœliwym). Oprócz "zwyk³ego" SWT wyprodukowano jeszcze dwie wersje - SKT-40 (krótka wersja) oraz AWT-40 czyli SWT strzelaj¹cy ogniem automatycznym. Obie wersje praktycznie nie bra³y udzia³u w walkach. W porównaniach ludzi, którzy strzelali SWT-40 jest na pierwszym miejscu przed Garandem oraz niemieckim Gewehr G-41/43. SWT strzela potê¿n¹ radzieck¹ amunicj¹ 7,62x54 z wystaj¹c¹ kryz¹. Karabin ten dzia³a na zasadzie odprowadzania czêœci gazów prochowych z przewodu lufy poprzez boczny otwór oraz tunel z t³okiem i urz¹dzeniem powrotnym. Urz¹dzenie to znajduje siê nad luf¹ i u¿ywa krótkiego t³oka. W broni tej umieszczono regulator ciœnienia gazów, co dawa³o mo¿liwoœæ strzelania w przeró¿nych warunkach klimatycznych. Podczas strza³u urz¹dzenie powrotne cofa³o siê o 36mm daj¹c krótkiego, ale mocnego kopa zamkowi, który po wyrzuceniu ³uski i za³adowaniu kolejnej zaczepia³ siê o wzmocnion¹ wk³adkê na dnie komory zamkowej. DŸwignia zamka by³a na sta³e przymocowana do zamka. Zamek po wystrzeleniu ostatniego naboju by³ przytrzymywany w tylnej pozycji, ¿eby umo¿liwiæ szybsze prze³adowanie broni. Przy konstruowaniu tego modelu twórcom wiele problemów nastrêczy³ nadmierny p³omieñ wylotowy powstaj¹cy po wystrzale, ale zastosowanie 6-komorowego hamulca wylotowego zmniejszy³o go do po¿¹danych (choæ nadal dosyæ du¿ych) rozmiarów. Zastosowano prymitywny ale skuteczny system zabezpieczeñ, który by³ niczym innym jak mechaniczn¹ blokad¹ spustu i jego prze³¹cznik znajdowa³ siê za spustem. Karabin by³ "obity" drewnem, które w przedniej czêœci przechodzi³o w perforowan¹ stalow¹ os³onê lufy. Przy strzale z SWT strzelec odczuwa³ du¿y co by³o skutkiem zastosowanej amunicji. Za przyrz¹dy celownicze s³u¿y³y os³oniêta muszka oraz szczerbinka. W wariantach snajperskich u¿ywano powiêkszaj¹cych 4x lunet. Do SWT zaprojektowano bagnety w kszta³cie no¿y (a nie takie jak w Mosinach), które by³y noszone w pochwach, a zak³adane tylko wtedy gdy by³y potrzebne. A teraz czym siê ró¿ni³ SWT-40 od SWT-38: drewniane ³o¿e by³o dwuczêœciowe u 38 a jednoczêœciowe w 40; wycior jest umieszczony w 38 z boku ³o¿a, natomiast w 40 pod luf¹, w zasadzie ró¿ni³y siê jeszcze tym, ¿e w 38 stosowano 2-komorowy hamulec wylotowy, ale by³y one u¿ywane zamiennie wiêc nie jest to kryterium do rozró¿niania tych dwóch modeli.