Post by NFP on Feb 24, 2006 20:16:38 GMT 1
Kraj: Niemcy
Kaliber: 9x19mm Parabellum
D³ugoœæ: 820mm
D³ugoœæ lufy: 197mm
Waga: 4,1kg
SzybkostrzelnoϾ: 550 rpm
Prêdkoœæ pocz¹tkowa: 380m/s
MP-18I by³ odpowiedzi¹ na konkurs lekkiej broni automatycznej do walki w okopach, który zosta³ rozpisany przez Komisjê Broni doœwiadczalnej w roku 1916. Konstruktorem by³ oczywiœcie Hugo Schmeisser. Konkurs zosta³ wygrany przez t¹ konstrukcjê i w 1917 roku z³o¿ono zamówienie na 50 000 broni dla wojska. Produkcja mia³a odbyæ siê w fabryce, w której pracowa³ Schmeisser czyli Theodor Bergmann Industriawerke. W tym samym czasie zosta³ z³o¿ony wniosek patentowy, ale nie na nazwisko Schmeissera, tylko jego szefa - Bergmanna (dlatego broñ ta formalnie jest nazywana Bergmanem MP-18I). Do zakonczenia wojny wypodukowano 10 000, a po wojnie, zanim jeszcze zacz¹³ obowi¹zywaæ traktat wersalski - dodatkowe 25 000. Po tym produkcje zakoñczono. Broñ na mocy pozwolenia pañstw zwyciêskich rozdzielono policji oraz wojsku. Podczas produkcji i u¿ytkowania okaza³o siê, ¿e zastosowany magazynek 32 nabojowy typu œlimakowo-pude³kowego jest bardzo zawodny i trzeba go wymieniæ na co innego. Schmeisser skonstruowa³ wtedy mniejszy - 20 nabojowy magazynek pude³kowy, który rozwi¹za³ te niedogodnoœci. Co prawda u¿ywanie go wymaga³o przerobienia gniazda magazynka, ale nie zgodzono siê na ten projekt poniewa¿ w magazynach le¿a³y tony magazynków starego typu. Now¹ wersjê oznaczono MP-18IV. MP-18 obydwu wersji by³y u¿ywane do koñca Drugiej Wojny Œwiatowej. Pe-em ten dzia³a³ na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, strzela³ z zamka otwartego. Móg³ strzelaæ tylko ogniem ci¹g³ym. W amunicje zaopatrywa³ go magazynek pude³kowo-œlimakowy od Lugera P-08 o pojemnoœci 32 naboi, a póŸniej 20 nabojowy magazynek pude³kowy. Magazynek wprowadzano z lewej strony broni. £o¿e razem z kolb¹ by³o wykonane z drewna. Lufa otoczona by³a os³on¹, ale nie by³o mocowania dla bagnetu. Przyrz¹dy celownicze typu przerzutowego mia³y nastawy na 100 i 200 metrów.
