Post by NFP on Feb 11, 2006 22:13:54 GMT 1
Kraj: Wielka Brytania
Kaliber: 5.56 NATO (.223rem)
Zasada dzia³ania: zasada odprowadzania gazów prochowych przez boczny otwór w lufie
D³ugoœæ: 780 mm
D³ugoœæ lufy: 518 mm
Waga: 4.13 kg (bez naboi, z lunet¹)
Magazynek: 30 naboi
Szybkostrzelnoœæ: 650 strza³ów na minute
Zasiêg efektywny: 500 metrów
Rozwój SA80 (Small Arms 1980) obejmowa³ dwa rodzaje broni SA80 IW (Infrantry Weapon - broñ piechoty) oraz lekki karabin maszynowy SA80 LSW (Light Support Weapon) i rozpocz¹³ siê pod koniec lat 60, kiedy to armia brytyjska zadecydowa³a, ¿e potrzebuje nowego karabinu, który zast¹pi³by 7.62 L1 SLR (Brytyjska licencyjna produkcja FN FAL) do roku 1980. Kiedy NATO og³osi³o próby z nowymi ma³okalibrowymi nabojami, brytyjskie pañstwowe zak³ady w Enfield zaprojektowa³y swój nabój kalibru 4.85mm. Nabój ten mia³ praktycznie takie same w³aœciwoœci jak amerykañski 5.56mm. Kiedy zakoñczono prace projektowe nad nabojem, konstruktorzy przesiedli siê nad stó³ z planami nowego karabinu zbudowanego pod kaliber nowego naboju. Projekt oznaczono XL65 by³ podobny do poprzedniego karabinu z Enfield mianowicie EM2, ale posiada³ oczywiœcie te¿ jakieœ ró¿nicê. XL65 by³ niczym innym jak amerykañski Armalite AR18 przestawiony do uk³adu bull-pup i przystosowany do naboju 4.85mm. Po próbach NATO, kiedy zdecydowano siê przyj¹æ belgijsk¹ wersjê SS-109 naboju 5.56mm, in¿ynierzy z Enfield przekonstruowali XL65 na ten nabój i zmieniono nazwe na XL70. Potem by³a wojna o Falklandy kiedy to L85 i L86 (tak by³y nazwane seryjne egzemplarze) pokaza³y, ¿e posiadaj¹ wiele wad i praktycznie do niczego siê nie nadaj¹. Wreszcie w roku 1997 po latach narzekañ ¿o³nierzy zadecydowano o modernizacji wiêkszoœci L85 bed¹cych w s³u¿bie. Program ulepszaj¹cy przeprowadzony w latach 2000 - 2002 sta³ siê za spraw¹ s³ynnej niemieckiej firmy Heckler & Koch zarz¹dzanej do roku 2002 przez British Royal Ordnance company. Oko³o 200 000 karabinów zosta³o ulepszonych do wersji L85A2 z 320 000 wyprodukowanych. Kiedy oficjalne raporty zachwala³y now¹ konstrukcje, raporty z pola walki ca³y czas by³y niezadowalaj¹ce. Przysz³oœæ karabinów L85 stoi teraz pod znakiem zapytania. Chodz¹ jednak plotki, ¿e do roku 2006 maj¹ zostac wymienione na jakieœ inne (najprawdopodobniej HK G36). Projektowana by³a tak¿e krótka wersja, ale nigdy nie dosta³a literki L czyli nie zosta³a dopuszczona do seryjnej produkcji. Najlepsz¹ czêsci¹ L85A1 by³a jego luneta SUSAT powiêkszaj¹ca 4x pozwalaj¹ca na celny ostrza³ (st¹d tak du¿y zasiêg efektywny). Karabin pomimo swego uk³adu bull-pup jest dosyæ ciê¿ki i Ÿle wywa¿ony: praktycznie ca³y ciê¿ar jest umiejscowiony w kolbie co sprawia, ¿e broñ ta jest bardzo niestabilna w ogniu ci¹g³ym ze wzglêdu na podrzut. L85 dzia³a na tej samej zasadzie co ka³aszek czyli odprowadzanie czêsci gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Tunel z urz¹dzeniem powrotnym znajduje siê ponad luf¹. Wiêkszoœæ "pokrycia" karabinu jest zrobiona z cienkiej blachy i dzia³aj¹c niewielk¹ si³¹ mo¿na j¹ powyginaæ. Prze³¹cznik rodzaju ognia jest zlokalizowany po lewej stronie broni natomiast bezpiecznik w kab³¹ku spustowym. Karabin ma mo¿liwoœæ strzelania ogniem ci¹g³ym i pojedynczym. L85 u¿ywa standardowych NATO-wskich magazynków 5.56mm o pojemnoœci 30 naboi, magazynki do L85A1 by³y zrobione z cienkiej blachy i mo¿na je by³o ³atwo uszkodziæ. Na lufie znajduje sie t³umik p³omienia przystosowany do wystrzeliwania granatów nasadkowych. Broñ jest standardowo wyposa¿ona w lunetê powiêkszaj¹c¹ 4x SUSAT pozwalaj¹c¹ na celny ogieñ nawet do 500 metrów. Jest ona zamocowana na szynach i mo¿e byæ wymieniona na inne. Do L85 mo¿na do³¹czyæ bagnet.
